Frommermann
Boum!
De muziek op Boum! is in de geest als altijd sterk verwant aan de muziek van de illustere Comedian Harmonists, maar omvat inmiddels een veel grotere periode (van 1914 tot ver in de jaren 70 van de twintigste eeuw). Behalve Engels-, Duits- en Franstalig repertoire zijn ook Zuidamerikaanse en Nederlandstalige songs te beluisteren. Verder is op Boum! het instrumentarium aanzienlijk uitgebreid. Naast de vertrouwde vijf mannenstemmen plus piano is er een prominente rol weggelegd voor de gitaar in allerlei vormen (akoestisch èn elektrisch, tenorgitaar, ukelele) en een bescheiden batterij slagwerk. Op Boum! (dat in het frans ook Feest! kan betekenen) wisselen fuifnummers, gezongen cartoons en tranentrekkers elkaar in hoog tempo af. Binnen de arrangementen krijgt het muzikale associatievermogen ruim baan. Quand elle chante (een vroege Aznavour) wordt gelardeerd met flarden Bach en Offenbach. August de Laats komische lofzang op het Blondje van het snelbuffet treft in een kop-staart-botsing Sjef van Oekels Vette jus. Louis Davids' Doe het electrisch toont aan dat lang vr Natasja Froger en Frans Bauer er al BN-ers waren die reclame maakten voor energiebedrijven. Een a cappella-versie van Brother, can you spare a dime vat de deernis van de Great Depression samen in 4 minuten. Daartegenover staat Fred Astaires optimistische Top hat, white tie and tails compleet met tapdanssolo. De driestemmige, melancholieke bolero Miseria, begeleid door twee gitaren en slagwerk, en de primitieve Fifties-sound van It rocks! It rolls! It swings! zijn twee voorbeelden bij uitstek van de grote diversiteit aan klanken die Boum! rijk is.