De Kift
Niemandsland
Niemandsland is het dertiende studioalbum van De Kift. Politiek, maatschappelijk en klimatologisch speelt zich van alles af. De Kift gaat met Niemandsland op zoek naar het mooie en het schone in verontrustende tijden. Op Niemandsland prikt tussen alle kwetsbaarheid, woede en angst ook een speldenpuntje licht, de verte, de zee. 'Mooi is het hier, mooi. Maar voor hoelang nog?' De Kift neemt je in dertien nummers mee op een tocht door Niemandsland. Een muzikale tocht waarop de band ondanks of misschien juist vanwege het dreigende firmament waaronder deze productie tot stand is gekomen, nadrukkelijk voor melodie kiest. De muziek klinkt de argeloze luisteraar aangenaam in de oren. Tegelijkertijd heeft het iets onbehaaglijks, iets onrustbarends. Voor de teksten heeft frontman Ferry Heijne geput uit de wereldliteratuur. Literaire inspiratiebronnen op dit album zijn onder meer Armando, Herta Mueller en Pablo Neruda. Voor de verpakking heeft drummer en vormgever Wim ter Weele samen met de plakploeg duizenden ansichtkaarten handmatig versneden en opnieuw geordend tot unieke en vrolijk stemmende hoezen. Op ansichtkaarten regent het nooit en de lucht is altijd blauw.