De Kift
Hoogriet
Het nieuwe album Hoogriet van De Kift is daar! Met de zomerzon in het vizier en het festivalseizoen voor de boeg komt dit veelkoppige orkest met veertien spiksplinternieuwe, feestelijke dans-, wals-, en treurnummers. Samen met oude en nieuwe vrienden vormt dit twaalfde album een markering in de tijd waarin alle inspiratiebronnen van de afgelopen drie decennia samenkomen. Tegelijkertijd wordt er met opgetogen dissonanten grimlachend naar de toekomst gekeken. Frontman Ferry Heijne heeft in de aanloop van het schrijven meters multomappen doorgebladerd met verzameld maar nog ongebruikt inspiratiemateriaal. Oude liefdes, zoals regisseur Aki Kaurismaki (o.a.The man without a past) en trompettist Louis Armstrong, keken tijdens het maakproces over zijn schouder mee. Maar ook zijn ditmaal voor het eerst bevriende gastmuzikanten uitgenodigd mee te schrijven aan de muziek, onder wie Rocco Ostermann & Wout Kemkes, (Donnerwetter) en Marc Koppen & Onno Kortland (Stuurbaard Bakkebaard). En volgens de onnavolgbare Kiftiaanse letterenlogica is weer onvervalst geciteerd uit teksten van schrijvers en dichters van wereldformaat, onder wie W.H. Auden, Jan Arends, Paul van Ostaijen, Rodaan Al Galidi, Joseph Brodsky, Anton Tsjechov, W.F. Hermans, en Armando. Zo'n twaalfde album is op zich al legendarisch, maar De Kift is natuurlijk wars van de perfectie waar dit cijfer zelf voor staat: met hakkende gitaren, schetterend koper en gammele speelgoedpianos vindt De Kift zichzelf weer opnieuw uit in een magische mix van Duitse Krimi muziek, elektroblues, hoekige tangos en wiegende walsen voor breekbare dromen. De vormgeving van drummer/grafische ontwerper Wim ter Weele van deze eindeloze reeks aan bronmateriaal vormt dan ook een doeltreffende afspiegeling ervan: een grijze ordner. Ook te gebruiken voor eigen inspiratieadministratie. De Kift is een veelkoppige, poëtische fanfare-punkband. Vol tomeloze energie, intimiteit, weemoed en euforie. Met daarnaast een danige dosis gecontroleerde chaos, zowel op de plaat als op het podium. Een megamooie mix van magnetiserende muziek. Met Nederlandstalige liedteksten die zijn samengesteld uit de wereldliteratuur.